فریم کنترلِ تغییر یافته شده

مبناها رفرنس هایی هستند که در فریم کنترل از آنها برای مقید کردن شش درجه آزادی قطعه استفاده می شود. شش درجه آزادی قطعه در شکل زیر نشان داده شده اند. X,Y,Z درجه های آزادی در راستای محورها هستند و U,V,W درجات آزادی چرخش حول محورها می باشند.

ترتیبی که در آن مبناها در فریم کنترل فراخوانده می شوند نشان می دهد کدام درجه آزادی بوسیله کدام مبنا مقید می شود. در شکل زیر هنگام اندازه گیری دو سوراخ بالا، درجات آزادی که بوسیله مبنای [B] یا مبنای [C] مقید می شود می تواند مبهم باشد. بنابراین در اینجا بهتر است که مشخص شود کدام درجات آزادی بوسیله مبنای [B] مقید می شود و کدام درجات آزادی بوسیله مبنای [C].

در شکل زیر توجه کنید محورهای X و Y تعریف شده اند. بنابر قانون دست راست، محور Z به سمت بیرون صفحه اشاره می کند. این به ما کمک می کند که بفهیم کدام درجه آزادی مربوط به کدام است.

شرایط مورد نیاز قطعه این است که دو سوراخ بالای قطعه نسبت به مبنای [A] موقعیت یابی شود در حالی که جهتهای Z,U,V محدود شده اند. مبنای [B] باید X و Y را محدود کند اما نه W را. مبنای [C] باید W را محدود کند اما نه X یا Y را.

فریم کنترل به طور کامل مشخص می کند کدام مبناها باید کدام درجات آزادی را محدود کند. برای اینکه مبنای [C] درجه آزادی W را محدود کند و نه چیز دیگری را، شبیه ساز مبنای [C] باید در راستای محور Y قابل حرکت باشد. برای اینکه مبنای [B] درجه آزادی X و Y را محدود کند و نه W را، شبیه ساز مبنای [B] باید حول محور Z قابلیت چرخش داشته باشد.